روزگار

اگه به زور روزگار از زندگیت میرم کنار

میرم که ثابت بکنم عاشقتم دیوونه وار

تو گریه های زار وزار سپردمت به روزگار

این از خودم گذشتنو پای خاطرخواهیم بذار

خیال نکن که خواستنت این اونه که می خواستمت

به قبله ی محمدی اینه که حرف راستمه

می خوای واست همین وسط داد بزنم؟

با تار زلفات دلمو دار بزنم؟

پیش همه خلق خدا زار بزنم

گریه کنون سر توی دیوار بزنم

بعده یه عمر آزگار یه عاشقی تو روزگار

از عشق تونست که بگذره بدون باختن تو قمار

اگه به زور روزگار از زندگیت میرم کنار

میرم که ثابت بکنم عاشقتم دیوونه وار!!!

«امید»